Αναγνωστήριο Προσοτσάνης
Από τα πρώτα μελήματα της Φιλόμουσος Αδελφότητας «Ηώς», στα 1873, ήταν η διάδοση του ελληνικού βιβλίου στην τουρκοκρατούμενη τότε Προσοτσάνη. Πηγές της εποχής αναφέρουν πως ένα από τα πρώτα βιβλία που κυκλοφορούσε στις ελληνικές οικογένειες, ήταν το ιστορικό βιβλίο για την επανάσταση στην Νάουσα, που εκδόθηκε από τον καθηγητή Νικόλαο Φιλιππίδη. Μετά από επίσκεψη του Μητροπολίτη Δράμας Γερμανού, το 1882, αποφασίστηκε η ανέγερση οικοδομήματος, το οποίο θα χρησίμευε για την στέγαση του «Αναγνωστηρίου». Ο χώρος του ήταν απέναντι από την παλιά εκκλησία «Εισόδια της Θεοτόκου», όπου τότε υπήρχαν δύο ετοιμόρροπα μονώροφα μαγαζιά, κτήματα της εκκλησίας. Η ανοικοδόμηση έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, καθώς βοήθησαν σε αυτή όλοι οι Έλληνες κάτοικοι. Το 1886 το κτίριο ήταν έτοιμο, διώροφο, με χωριστή είσοδο για τον επάνω όροφο, ο οποίος ήταν ειδικά διαμορφωμένος για το σκοπό που θα χρησιμοποιούταν.
Για αρκετά χρόνια, το «Αναγνωστήριο», θα αποτελέσει τον χώρο από τον οποίο θα διακινείται το ελληνικό βιβλίο σε όλη την γύρω περιοχή της Προσοτσάνης. Στις αρχές του 1900 όμως θα σταματήσει η λειτουργία του. Ίσως η ανάγκη για την εξοικονόμηση πόρων, για το νέο σχολείο που έπρεπε να χτιστεί, να οδήγησε στην ενοικίαση του χώρου σε ιδιώτες. Δυστυχώς όμως η χρήση του χώρου (που ανήκει στην εκκλησία), παρέκλινε εντελώς από τον αρχικό του σκοπό, έφτασε να χρησιμοποιείτε ως χαρτοπαικτική λέσχη και είναι το γνωστό σε όλους μας, ως σήμερα, με το όνομα «Καζίνο». Το παλαιό κτήριο υπήρχε μέχρι την εποχή μας και κάηκε από τυχαίο γεγονός το 1988.