Ο ιατρός Νικόλαος Λιάμης του Στεργίου, αποτελεί μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1835, η καταγωγή του ήταν από την Ήπειρο. Αποφοίτησε το 1860 από την Ιατρική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Την ίδια χρονιά θέλησε να ασκήσει την ιατρική σε τουρκοκρατούμενη περιοχή ενώ παράλληλα να μπορούσε να αναπτύξει και εθνική δράση καθώς διακατέχονταν από υπέρμετρο πατριωτικό ζήλο. Έτσι φτάνει στην Προσοτσάνη. Το 1865 παντρεύτηκε την Ελένη Κωνσταντίνου από τις Σέρρες και απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Στέργιο το 1867, τον Βασίλειο το 1870, τον Αγαμέμνονα το 1874 και τον Δημοσθένη το 1877.
Το 1873 ο Μητροπολίτης Δράμας Ιωαννίκιος Οικονόμου τον ορίζει πρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας «ΗΩΣ» και αναλαμβάνει την οργάνωση της. Πίσω από τον τίτλο Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα κρύβεται η οργάνωση του αγώνα για την αφύπνιση των Ελλήνων. Ο κίνδυνος ήταν ορατός και δεν προέρχονται από τους Τούρκους, αλλά από τους Βούλγαρους που οραματίζονταν την δημιουργία Βουλγαρικού κράτους ως τις ακτές του Αιγαίου.
Οι οδηγίες φτάνουν από την Αθήνα, στον υποπρόξενο Καβάλας Αρ. Παπαδόπουλο, ο οποίος τις προωθεί στους Έλληνες της περιοχής Προσοτσάνης, διαμέσου του Μητροπολίτη Δράμας Ιωαννίκιου.
Η δράση του Νικολάου Λιάμη, επεκτείνεται και εκτός Προσοτσάνης. Με την βοήθεια επίλεκτων πατριωτών της ιστορικής κωμόπολης, περιέρχεται σε όλα τα χωριά της περιφέρειας. Ο ρόλος του καθοδηγητικός, οργανώνει επιτροπές σε όλα τα χωριά της περιφέρειας και ενημερώνει τους κατοίκους για τα ύπουλα σχέδια των ξένων πρακτόρων του πανσλαβισμού.
Τα αποτελέσματα εντυπωσιακά, ελάχιστοι κάτοικοι της περιοχής εγκαταλείπουν το πατριαρχείο για την εξαρχία. Αυτό εξοργίζει τους πράκτορες του πανσλαβισμού και επιχειρούν να τον δολοφονήσουν την Μεγάλη Πέμπτη του 1878 μαζί με τον ανιψιό του φαρμακοποιό Ηλία Κωνσταντίνου.
Στα χρόνια που ακολουθούν συνεχίζει το έργο του ως πρόεδρος της «ΗΩΣ». Συνεργάζεται στενά με τον νέο Μητροπολίτη Δράμας Γερμανό Μιχαηλίδη (1879-1895). Τα χρόνια αυτά δημιουργείται το Πρότυπο Σχολείο Προσοτσάνης, το οποίο συντηρείται και επισκευάζεται από την «ΗΩΣ». Θα παραμείνει στην προεδρία της «ΗΩΣ» μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1890. Ήταν από τους μεγαλύτερους χορηγούς στην προσπάθεια κατασκευής του νέου σχολείου Προσοτσάνης που ολοκληρώθηκε το 1909 (σημερινό Α΄ Δημοτικό Σχολείο Προσοτσάνης).